Paradigma honetan gehien eskatzen diren alderdietako batzuk honako hauek dira: motibazio-prozesuen ulermena, irudimena erronka jotzen duten ikaskuntza-esperientziak bilatzea, gogoeta egitea eta hitzik gabeko hizkuntzak duen garrantzia aztertzea, bai eta ikaskuntza-prozesuak giro emozional eta espiritual positiboarekin, erronka jotzailearekin eta probokatzailearekin laguntzea ere. Irakaskuntza eta ikaskuntza emozio eta sentimendu positibo eta motibatzaileekin batera gauzatzen diren bitartean, proportzio berean ikaskuntza esanguratsu iraunkor eta erabilgarriak lortuko dira. Etorkizun hurbil honetan, irakasleak laster bereiziko dira, emozioa eta sentimenduak ikaskuntza esanguratsuaren dinamizatzaile gisa erabiltzeko gai diren ala ez kontuan hartuta.

Gure ustez, hezkuntza emozionala funtsezkoa da ikaskuntzan. Horregatik, klima emozional positiboak eta seguruak sortzen ditugu akatsa naturaltasunez onartzen den gelan, ikaskuntza-prozesuaren parte dela baitakigu; erronka egokiak ematen zaizkio ikasleari, hazteko eta bere indarguneak erakusteko aukera ematen diotenak; ikaskuntza parte-hartzailea sustatzen da, non ikaslea horren protagonista aktiboa den eta irakasleriaren aldetik itxaropen positiboak dauden beti. Konfiantza-giroa arretaz lantzen dugu.